Phillip Island - W. Promotory

Beste allemaal,

Na de skyline van Melbourne met een heerlijk winters zonnetje achter ons te hebben gelaten, hebben we onze weg vervolgd richting Phillip Island. Op de dag van aankomst hebben we hier bij het onder gaan van de zon mogen genieten van thuiskomende waggelende pinguïns over het strand. Dagelijks komen hier dwergpinguïns in grote getale (’s zomers duizenden, nu ca. 300) aan land om uit te rusten van hun tochtjes, variërend van een dag tot vier weken, langs de kust rondom het eiland.
Naast de dwergpinguïns hebben we nog meer op het eiland gedaan. Het eiland is omringd door mooie stranden, waar we dan ook uitgebreid gewandeld hebben. We zijn langs de rotskust, door de duinen en naar de top “pinnacles point” gelopen, van waaruit heel Phillip Island te overzien is. Pelikanen en zeeleeuwen vergezellen de dwergpinguïns op het eiland al hebben we deze helaas nu niet aangetroffen. Door vooral de pinguïnparade bij zonsondergang maar ook door de rust een prima stek en zeker een aanrader voor wie deze streek aandoet.

Het tweede gebied dat we de afgelopen week hebben bezocht was schiereiland, National Park Wilsons Promotory, ongeveer 150 kilometer oostelijker dan Phillip Island. Wederom wordt dit gebied gekenmerkt door zijn prachtige maar ook vooral variërende natuurschoon. Tevens is het een gebied waar vooral wombats voorkomen. Als echte “furry animal” spotters mochten ook deze beestjes niet aan onze neus voorbij gaan natuurlijk.
Op het schiereiland hebben we verschillende wandelingen gemaakt om het gebied goed te bezichtigen. Wij hebben dit gedaan door het beklimmen van Mount Oberon, met prachtig uitzicht over vrijwel het gehele schiereiland, een wandeling door het mangrove bos met als eindpunt een ware lagune met een wit strandje, een wandeling over squeaqy beach wat daadwerkelijk onder je voeten kraakt doordat vrijwel alle zandkorrels van nagenoeg gelijke grootte zijn en een wandeling door een prachtig stuk regenwoud (al had de regenbui van mij niet zo gehoeven)

Langs de weg kwamen we inderdaad nog heel wat wombats tegen, de een nog koddiger dan de ander, dribbelend met hun korte pootjes langs en over het asfalt.
In de nachtelijke uurtjes komen de vele beestjes (wombats, possums) naar de slaapcomplexen om te scharrelen naar achtergebleven voedsel waarbij een openstaande tent niet wordt overgeslagen. Ook op onze veranda vonden we een opdringerige possum bedelend voor eten, waarschijnlijk gevoerd door voorgaande bezoekers. Maar hoe lief ze ook kunnen kijken, we mochten ze niet voeren en dit hebben we dan ook niet gedaan.

We zijn de afgelopen twee dagen langs de zuid-oost kust verder naar het noorden getrokken. We zijn door het prachtige meren gebied van Grippsland gereden, hebben een stukje op 90 mile beach gewandeld (het hele strand wandelen is zoals de naam al zegt niet te doen, 90 mijl is wat lang!) en hebben in de schemering door Lakes Entrance gestruind (waar we zowaar wel een groep pelikanen van dichtbij hebben gezien). Vervolgens hebben we een lange rijdag door de regen gehad (ongelooflijk, dat het een hele dag kan regenen, gelukkig moesten we toch rijden) en zijn door menig national park gekomen om vervolgens in Batemans Bay te overnachten.

We gaan verder naar Sydney, langs de Grand Pacific Drive, een route langs de kust met vast weer mooie rotskusten en uitgestrekte stranden. We zijn benieuwd naar Sydney, jullie lezen over een tijdje hoe het ons bevallen is in die grote, grote stad……

Groetjes Eric en José